HALİMİZDEN MEMNUNMUYUZ?

Hal bu ki; Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığının 22 Mart 2024 tarihinde yayımladığı “Türkiye Ekonomisinde Haftalık Gelişmeler ve Genel-Görünüm-Raporu” verilerine göre ortalama emekli memur maaşı 15.445,4 TL, ortalama memur maaşı ise 37.332,6 TL olarak gösterilmiş durumda. Demek oluyor ki memurların %90’ı yoksulluk sınırı altında yaşıyor.

Bu verilere göre, üç memur emeklisinin maaşı bir araya gelse dahi yoksulluk sınırının altında kalırken, ortalama memur maaşı bir asgari ücret kadar yoksulluk sınırının altında kalıyor.

Memur ve emeklileri açısından soruyorum. Buradan memnuniyet çıkar mı?

“Bütçeden hakkımızı, refahtan payımızı aldık” diyen yetkili ve etkisiz konfederasyon ve sendikalar bu durumu görmezler mi?

Yoksulluk sınırı altında inleyen memurlar ile açlık sınırı altında inim inim inleyen memur emeklilerinin sesini duymazlar mı?

Vicdanları hiç sızlamaz mı?

Ve dahası, halen bu konfederasyon ve sendikalara üye olan memurlar, çolunun çocuğunun geleceğini düşünerek kendi konumunu sorgulamaz mı?

Değerli Arkadaşlarım;

Olan biteni görme, duyma ve sorgulama vakti çoktan gelmiş ve geçmiştir.

Hayatınızdan ve ekonomik durumunuzdan memnun olmak, %77’yi %1’lere düşürmek sizin de hakkınız ve görevinizdir.

Siyasallaşmış sendikaların mirası “öğrenilmiş çaresizlikten” kurtulmamız şarttır. Çünkü çaresiz değiliz. Çare, sizlerin hakkınızı koruyacak ve savunacak doğru sendika ve konfederasyon seçimimizdir.

Değerli Arkadaşlarım;

Hepimiz biliyoruz ki, otoriter yapı, karşısında örgütlü bir güç istemez. Her şeyi kabullenmiş ve öğrenilmiş çaresizlik sendromuna yakalanmış çalışanlar onlar için kıymetlidir. Çünkü karşısında zayıflamış bir güç varken, sistemi istediği gibi yönetmek oldukça kolay olacaktır. Bu nedenle, tüm otoriter yapı, çalışanların öğrenilmiş çaresizlik sendromuna kapılması için elinden geleni yapmaya, başarısızlık algısı yaratmaya, “bu saatten sonra artık olmaz” fikrini yaymaya çalışır.

Her şeyden önce, bu tür tuzaklara düşmememiz gerekir. Hata olur, eksiklik olur, başarısızlık olur. Başarı da başarısızlık ta hata da çalışılan ve çaba gösterilen yerde olur.

Biliyoruz ki, hiçbir hak kendiliğinden verilmez. Hak almak için çaba gerekir, mücadele gerekir.

Başka bir gerçek daha vardır ki, hiçbir bireysel çaba da toplumsal sonuçlar doğurmaz. Bu nedenle de sendikal yapılara ve örgütlü mücadelelere ihtiyaç vardır.

Bu nedenle de öğrenilmiş çaresizliklere prim vermeden, umudumuzu canlı tutarak hedefimize kararlılıkla yürümemiz, ortak çıkar ve hedefler çerçevesinde memurlar arasında “sınıf bilincimizi” oluşturmamız ve elbirliği ile mücadele etmemiz gerekir.

Kamu Birliği Konfederasyonu ve bu konfederasyon çatısı altında bir araya gelen tüm sendikalar; siyasetten uzak, dinamik, liyakatli, samimi ve dürüst kadroları ile gerçek hak ve hukuk mücadelesi için çaba göstermekte kararlıdır.

Memur ve emeklileri 7 ayrı toplu sözleşmede 13 yıl kaybetmiş, açlık sınırı civarında yaşama tutunmaya çalışırken toplumdaki ekonomiden memnuniyetsizlik oranı %77’ye çıkmış...

Tek derdi aidat toplamak olan siyasallaşmış etkisiz konfederasyon ve sendikalara artık yeter diyoruz.

Daha fazla zaman kaybetmeden Kamu Birliği Konfederasyonu çatısı altında yerinizi almanızı bekliyoruz.

Biz varız, hazırız, kararlıyız.

Saygılarımla…

Tuncay CENGİZ
SAVDES-SEN Genel Başkanı
Kamu Birliği Konfederasyonu Genel Başkan Yardımcısı